Afgelopen weekend traden de masters in de arena op de interclub. Lees hier het verslag van een trotse teamkapitein.

Interclub Masters in Vilvoorde !

De deelname aan de Interclub Masters in 2B was de beloning na de schitterende titel van vorig jaar in 3e Landelijke. Onze club zorgde er zelfs voor dat de ‘clash der Vilvoordse titanen’ in het mooie 3-Fonteinenpark zelf kon ‘uitgevochten’ worden in de nieuw belijnde ‘arena’.

De ploegindeling zorgde er immers voor dat de buren uit Sparta ook in onze reeks zaten, samen met Antwerpse (AVKA, OLSE, BRABO, ARAC, AVZK, VMOL),  Limburgse (LOOI,ADD, AVZK) en het Vlaams-Brabantse RCT. Dit jaar kon er slecht 1 ploeg promoveren naar 1^e en 2 degraderen naar 3^e.

De coach had naar behoren zijn berekeningen op punt gesteld met alle gegevens die op atletiek.nu terug te vinden waren over de deelnemende atlete(n)(s) en had reeds een 1^e voorspelling van alle ploegen en disciplines in een xls uitgestald. Doch…net als vorig jaar moet alles nog gelopen, gesmeten of gesprongen worden. De voorspelling van 6^e plaats met 1 punt achter Sparta was maar een richting van ‘90% van het geleverde (‘opzoek’)werk’.

Ons team ! Dit jaar stonden er 4 extra disciplines op de planning, speerwerpen en 1500m voor de vrouwen, hoogspringen en 5000m voor de mannen. Ook een aantal gekwetste atlete(n)(s) zoals Karen en Tom, vorig jaar samen goed voor 5 proeven, moesten vervangen worden. Alice nam dit jaar speerwerpen voor haar rekening, een nieuwe discipline voor haar die ze op korte tijd probeerde te trainen vermits Kelly haar ultratrail in Aywaille op dezelfde dag gepland had, Karlien nam de nieuwe 1500m en Lucas de 5000m voor hun rekening, Joris (Lauwers) en Saskia vonden  respectievelijk hun werp- en verspringtechnieken vanonder de meter stof en Stéphane meldde vorig jaar al dat hij naast het verspringen ook het hoogspringen wel zag zitten. Shannon kon de maandenlange sprinttraining met Danny eindelijk ‘verzilveren’ op de 100m en het aflossingsnummer, net zoals Guy die het wel met een dubbel zo zware discus ‘as usual’ moest proberen.

Hieronder het verhaal van een namiddag vol spanning! In een ander daglicht, maar toch!
Saskia, Alice en Joris (R) beten de spits af en VAC geraakte gestart met geldige prestaties. Shannon liep een mooie PB en Stéphane geraakte met 1m57 hoger dan op training. Danny kon in de sprint zijn leeftijd goed verstoppen en won een punt via de fotofinish. (dat komt later terug).  VAC geraakte opgewarmd, Eva was aan zet in de 800m. Er werd opgedragen om er een ‘hold on your horses’-run van te maken gezien ze een half uur later ook de 200m voor haar rekening moest nemen en daar belangrijke punten te rapen of te verliezen waren. Dus niet zoals de laatste 300m in Oostende! Zo gezegd zo gedaan, een gezapige 700m met een eindschot van Eva zorgde voor de 1^e overwinning (dat komt later ook terug). Joris kon echt wel met de 800gr-speer overweg die hij meer dan 25m ver keilde maar bij de laatste ‘risico’-poging zakte hij wat door zijn adductoren en smeet ongeldig. Toch een zeer mooie prestatie! Karlien ondertussen zat al een hele week op hete kolen. Nadat ze de periodiseringsweken ikv de Instructeursopleiding van de coach nauwkeurig had gevolgd waarbij er voor dit jaar een sub 5’15 werd toegedicht (5’26 vorig jaar), en ze deze week wat moest taperen, liep ze mooi in het zog van de VMOL-atlete en daarna voorbijsnellend in 5’09 over de streep. Dat is ook al 3 jaar geleden ondertussen. Dan kwam Erik S aan de beurt. De week voordien werd met Wim nog gewisseld van afstand (1500-3000) ifv het BK binnenkort. Erik liep zoals we hem kennen en bracht een zeer degelijke prestatie op de piste. Eva mocht zich klaarmaken voor de halve ronde in de 2^e reeks (die ze zoals verwacht niet met de sterkste atletes van de 1^e reeks liep wegens geen beschikbare tijd uit het verleden) en die won ze met voorsprong in 28”53 waarmee ze 11 punten in de wacht sleepte. Nadien was de rug aan een protestmars begonnen, maar daar kon de coach weinig tijd in steken gezien de volgende proeven met Stéphane (verspringen) en Sofie (kogel) van start gingen.  Stéphane maakte er progressief een demonstratie van. Eerst leek de 4m62 van vorig jaar nog te hoog gegrepen maar de omschakeling van hoog naar ver begon plaats te vinden. Bij zijn 3^e en 4^e poging lukte hij zelfs 4m75 om daarna nog 4m84 en zelfs 4m91 ‘op te tekenen’ (ook dit komt later terug).  Ook Sofie mocht zich in de kogelcirkel nestelen en met een mooie 3^e plaats schoven we op in de rangschikking. De puntenstand tot dan zoals vooraf berekend, op 1 of 2 punten na. Voorlopig zat het goed. Jens nam de 400m in de buitenbaan en Guy smeet de discus meer dan 17m ver, ook dit was ingecalculeerd. Dan kwam Heidi aan de bak op de 3000m. Haar was opgedragen – in tegenstelling met Oostende – om er een harde race van te maken omdat Ruth Sonck(RCT) en Lore Tack(Brabo) voordien al een 800/1500 liepen. Voormalig topper Xenia Luxem (OLSE) was waarschijnlijk geen spek voor haar bek. Het was echter Lore Tack die na enkele ronden het hazenpad koos, gevolgd door Heidi. Heidi kon haar 2^e plaats mooi vasthouden en liep net als vorig jaar een schitterende 10’50. Wim mocht daarna de arena betreden voor diezelfde afstand. Laatste wou hij niet eindigen en dat had de coach hem ook gerustgesteld. Ook 10’50 was zijn vooropgesteld doel en in realiteit doenbaar, maar een piste-wedstrijd is nog zeer nieuw voor Wim en een eerste km in 3’10 noemen ze ook wel ‘iets te voortvarend van start gaan’. Het was niet dat hij veel had opgestoken van de aanwezige mental coach Paul Van Malderen…of misschien net iets te veel? De coach weet niet alles, en al zeker niet wat Paul…;-) Wim zakte iets terug maar zijn 10’47 mag zeker gezien worden!

Lucas mocht vanaf dit jaar ook met de masters meedingen naar een mooie prestatie op de interclub en de schitterende 4^e plaats met bijhorende 9 punten waren evenzeer ingecalculeerd. I like it when a plan comes together dacht de coach (ook dit komt later eveneens terug). Waar we echter af en toe geen rekening mee houden is dat toppers ook wat stress kunnen veroorzaken bij hun clubaanhang. Op zich niet erg, maar dan toch liever op deze dag bij een andere club. Sofie vond dat ze nog even wat aandacht wou krijgen daar wat verder in de discuskooi en wat niemand voor mogelijk hield gebeurde toch…2 ongeldige worpen! Het nummer dat ze met de vingers in de neus moest winnen stond op de rand van…0 punten in plaats van 13. De coach wou nog van ver roepen dat een geldige worp van 20m voldoende was om bij de eerste 8 te geraken om nadien nog 3 worpen als bonus te krijgen om de 1^e plaats te grijpen. Erik W stelde me van ver gerust… een riscoloze (en geldige) worp van 28m…dat vereist toch een uitleg. Sofie stelde nadien orde op zaken en bracht de discus 32m ver wat meer dan 3,5m is dan de eerste achtervolger. Kat eindelijk in bakkie!

Wat er dan nog restte waren de aflossingen.
Wat wisten we van de tussenstand? Sofie bracht ons waar we hoorden te staan. De strijd met de buren uit Sparta zou beslist worden tijdens de aflossingen. Het dameskwartet was voor 3/4^e anders samengesteld dan vorig jaar. Shannon, Karlien, Alice en Eva dienden de klus te klaren en met 1’01”99 liepen ze niet alleen sneller dan de 1’04”31 van toen maar namen ze de maat van de Sparta Flames (1’02”70). Weer een puntje verder dat we uitliepen.

Doch het vel en de beer, daar kennen we alles van. En Sparta had een sterk mannenkwartet. In ons team had Arnaud zich tijdens de opwarming geblesseerd en nam Lucas de plaats in. Na de stokwissel van Jens met Willem zagen we deze laatste oprukken in de reeks waarna Lucas en Hamich in 4’13”77 en een 7^e plaats finishten. Ook hier deden we beter dan de 4’16”12 van vorig jaar. Sparta liep met 4’08”55 naar een 3^e plaats en nam 4 punten terug.

De wedstrijden waren gedaan…het totaalklassement werd opgemaakt… de ‘dat komt later terug’ krijgt hier zijn vervolg…

Volgens de puntentelling van de jury werd AVKA afgetekend kampioen met 194 punten voor Olse Merksem (164) en Looi (158). De top-4 stond al lang vast met AVLL Lyra-Lierse als 4^e (153).
De dalers waren ook bekend en naar volgend jaar moeten we afscheid nemen van VMOL (107) en ADD (97).
Sparta eindigt volgens de jury op plaats 5 (141) voor Brabo (140 en onze club KVAC(139).
Voorlopig…want wat bleek, de voorlaatste en laatste verspringpoging van Stéphane stond plots niet meer op de tabellen (atletiek.nu) en we zagen ondertussen ‘DNS’ (did not start) staan. Iedereen perplex, wat was hiervan de oorzaak of de reden. Zowel de coach als omstaanders hadden duidelijk de 4m84 en 4m91 horen roepen en nadien ook gezien in de app van atletiek.nu. Case closed en 7 punten binnen dacht de coach, maar dat was blijkbaar zonder de jury gerekend. Bleek dat er een verkeerde manipulatie door een jurylid werd uitgevoerd (aanpassing windmeting voor die prestatie met verkeerdelijk verwijderen van de prestatie tot gevolg?). Daar is iedereen 100% van overtuigd, behalve de aanwezige jury (voorlopig).

De opmerkingen ‘fotofinish’, ‘1^e (en 2^e) overwinning’ en de 2 ‘geldige’ sprongen zorgden er immers voor dat we SAMEN met Sparta rechtmatig 141 punten verzamelden waarbij KVAC normaliter de 5^e plaats verovert en SPVI de 6^e plaats. Waarom? Bij gelijk aantal punten tellen namelijk de overwinningen, 2-0 in dit geval.

Als afsluiter nog een woord van dank voor alle helpers, deelnemers, supporters die deze dag weer onvergetelijk maakten!

PS: de notitie van vorig jaar ‘Een fiere ploegkapitein  – hij moet dringend eens aan zijn leerpuntje ‘onderschatting’ werken’ kan ook bij deze even rechtgezet worden. De fiere ploegkapitein is er nog steeds natuurlijk…bij de ‘berekening vooraf’ (voor wat het waard is) kwam de coach op een 6^e plaats voor KVAC met 141 punten…en Sparta 5^e met 142 punten (een bewijs hierover kon de hele dag wèl geconsulteerd worden bij de coach langs de piste).

Op naar 2025 voor weer een memorabele dag…vol spanning?