Natuurlijk was de NY-brief met het sportieve doel voor 2025 snel ingevuld: een goede
EK-Championsrun lopen onder een overweldigende sfeer over de as Brussel-Leuven voor
de marathon of in en rond Leuven voor de halve marathon of de 10km. Een uniek
klavertjevier-traject en beleving en een “must have done” in ieders loophistoriek.
Eerst en vooral hebben alle ingeschreven atlete(n)(s) de voorbije weken hard getraind én
is 100% hiervan ook aan de start geraakt!
Het gaat hier over 18 atlete(n)(s) waaronder 9 voor de volledige marathon, 8 voor de
halve marathon en 1 voor de 10km. Ik denk niet dat er veel clubs dat kunnen voorleggen
met deelnemers op de 3 afstanden.
De resultaten van dit EK-weekend:
De halve marathon (zaterdag):
Eva liep ondanks wat “kwellingen” de voorbije weken 1u23’41” en kaapte een 17e
plaats en dus een top-25 plaats weg in het Belgische damesteam waardoor ze met
het Belgisch team goud won in de Country ranking – ze mag nog een speciale EK-
medaille in ontvangst nemen.(ze was al even snel naar huis dan tijdens de run)
Hamich herleeft wanneer de zon schijnt en hij terug mag eten en drinken. Of zijn
enkel daar ook blij mee was de voorbije weken dat betwijfelen we. Zelfs zaterdag
toen iedereen al naar het startvak was, zag ik Hamich nog op zoek gaan naar tape
voor zijn enkel en belandde hij bij het Rode Kruis…als dat maar goed kwam. En zie,
toch slaagt hij er in om telkens op TV te komen met een te vlugge raketstart. Hij
finishte in 1u41’43”, een mooie tijd in deze omstandigheden!
Sven heeft sinds de Spartacross eind november zich vooral toegelegd op aquajoggen
en zwemmen en na 3 maanden herstel liep hij exact 2 maanden geleden zijn eerste
Restart2run-loopje op 12 februari. En kijk wat een EK-doel kan doen en met een
egaal tempo finishte hij in 1u44’05”.
Kaat geraakte ondanks haar koorts enkele dagen ervoor toch aan de start maar de
warmte maakte duidelijk dat ze nog niet gerecupereerd was. Ze kwam karaktervol
binnen in 1u45’30”.
Isabelle hoorde het vorige week al in Keulen donderen wat betreft de
weersvooruitzichten. Spijtig voor haar was het ginds en niet in Leuven. Na het
vooropgezette tempo tijdens de eerste 10km werd overgeschakeld naar
marathontempo om onnodig (Spaans) telefoonverkeer te vermijden en kwam ze
binnen in 1u58’01”.
Mia was niet van plan om een latere start te nemen met de 2u10-pacers en wou op
eigen tempo en hartslag de afstand afleggen nadat ook zij pas enkele maanden
geleden terug voluit kon trainen. Ze wist pas de dag zelf dat Eddy zich ook had
ingeschreven en het duo liep de hele tijd samen naar 2u11’05”, voor beiden een
overwinning na wat ze doormaakten om terug op “looptrack” te geraken.
De Marathon (zondag):
Wim had al een goed idee hoe de vorige trainingsmaanden verliepen en tov het
baaljaar 2024 was dit een hemelsbreed verschil. Het was werken aan de weg terug
en enkele weken voor de marathon konden we de cijfers van de lactaattest
calqueerpapiergewijs perfect bedekken op die van de marathon van Rotterdam 2023.
Dat zat al snor. De achillespezen indachtig kan Wim de loopschema’s goed inschatten
en dat deed hij ook voor de marathonaanpak. Hij startte iets meer behoudend gezien
de hoogtemeters in de 1e helft van het parcours en kwam in 1u31’04” (1194e pos)
door waarna hij zijn tempo verstevigde en enkel omdat de km-borden er niet meer
stonden de laatste kms wist Wim pas 500m voor de finish dat hij nog een raketspurt
moest inzetten om sub-3u te geraken. De EK-app gaf een mooie palindroomtijd van
3u00’03 als resultaat aan. Echter was dat buiten de organisatie gerekend die er
nadien nog een officiële 3u00’02 van maakten. In de 2e helft schoof hij nog 477
plaatsen op…en alweer een negative split!
Katelijne ging niet voor sub-3u en startte aan een iets trager tempo en kwam
halfweg in 1u33’00” door en finishte als 51e vrouw en 25e Belgische in een egaal
gelopen 3u06’47”. Ook bij de dames op de marathon behaalde België goud waardoor
ze net als Eva tot het Europees Country Championsteam behoort, deze keer dat van
de marathon. Ook zij moet nog op zoek naar de speciale EK-medaille.
Jan begon voortvarend aan zijn 1e “kruistocht/marathon” en volgde gedwee de 2u59-
pacers. Een belangrijk gegeven in een marathon is dat zowel km-borden als pacers
best gechecked moeten worden op hun ervaring en kunnen en dat kan…als de eigen
chronometer en doorkomsttijden gechecked worden…maar dat moet je wel doen en
indien nodig snel ingrijpen en vertragen…wat niet makkelijk is als je “in het pak” zit.
Zoals elke kleine fout in een marathon kon dit nu ook tot grote gevolgen leiden en
met een tijd van 1u27’52” op de zwaardere eerste marathonhelft kon je al voorspellen
waar dit ging eindigen. Het verdict kwam natuurlijk een tiental km verder waar de
benen dienst begonnen te weigeren en er geen andere uitweg meer was dan een DNF
te claimen. Een “beginnersfout” ondanks de melding van de coach vooraf
“pas op, jullie benen bedriegen jullie bij de start… en hou de paarden lang op stal”.
Een marathon is niet 2x een halve, een harde en leerrijke “al doende leert men”-les.
Jan kijkt al vooruit naar de volgende marathon over enkele weken, een herkansing
om zijn huidige conditie te verzilveren. Hopelijk na goed herstel en met meer slaap dan 1 uurtje op zaterdagavond…maar dat is geen reden, zo kennen we Claes immers
nog enkele jaren geleden toen hij sub-3u liep zonder slaap de nacht voordien.
Tara kwam even als tussendoortje het EK lopen. Eens zien wat effect skyrunning en
trailrunning geeft op “een trail op asfalt”. Tempowisselingen zijn op trails immers
schering en inslag en dus een betere dosering van tempo en sneller herstel is
waarschijnlijk als je vergelijkt met de echte asfaltkonijnen. Buiten de maagproblemen
waardoor ze “running on water” liep kon Tara sinds ze 2 jaar geleden bij onze groep
aansloot en toen 3u40 liep op haar 1e marathon en sindsdien ook bij KBF traint haar
PR van 3u40 verpulveren en op 3u17’32” vastklikken. Op naar het échte EK-werk met
de Sky Ultra marathon in Italië begin juli met 10x zoveel hoogtemeters (2700!) dan
op het EK!
Margot heeft enthousiast haar weken arbeid (en zelfs dry-needling) verwerkt maar
een PR op dit parcours was geen uitgemaakte zaak. Mooi het tempo aan 5’39″/km
volgend en halfweg in 1u45’33” doorkomend bleef ze lachend de camera voorbij
zoeven maar kreeg het toch moeilijker on de 2e helft. Ze finishte in 3u48’21”. Some
you win some you loose.
Marlies had een oorspronkelijk doel op 19 januari en dat was onder 3u40 geraken
maar ze vond dat al niet realistisch meer door de combi van de trainingen met
studies, nadien zelfs nog met stage en “job”. Haar groot huishouden en teveel
kwaaltjes à la achillespees om op te noemen nemen we er als toetje bij. Marlies
kennende – iedereen kent haar – wist ik wel wat zij kon en waar haar mogelijkheden
liggen. Om het familie-PR te halen (en dus automatisch ook haar eigen PR van 3u43)
wou ze wel haar uiterste best doen… en zie daar, een verbazende 3u37’45” uit de
sloffen!
Pascale zou sowieso een PR lopen als ze finishte bij haar 1e marathon maar tot zo’n
uitspraken laat de coach zich niet meer verleiden. Nog niet zo lang lopend en ook nog
maar sinds vorig jaar bij VAC -groep Alain, liep ze in november in Brussel alvast 1u51
op de halve en wou gestuurd door haar vriendenkring de uitdaging aangaan om een
marathon uit te lopen. De tempo’s zagen er goed uit. Halfweg in 1u57’57 “en finishen
in 3u55’31” is niets minder dan een negative split! Daar kan je mee thuiskomen!
Saskia is ook met de marathonvoorbereiding bij onze groep gekomen en kon zeker
beter presteren dan de 4u14 van vorig jaar op de Great Breweries. Lange tijd liep ze
samen met Pascale (1u58’00” halfweg) maar toch heeft het parcours wat meer impact
op haar gehad in het 2e deel van de marathon. Toch een mooie PR van 4u1’40” en
zeker op een vlak parcours is een sub-4u absoluut mogelijk.
Tenslotte is er Walter die wat onder de radar gebleven is met blessure en ziekte en
had de handdoek al in de ring gegooid vooraleer de eerste 30'ers op de planning
stonden. Walter kennende wil hij zo snel mogelijk zijn 100e afvinken en was deze EK-
marathon natuurlijk een unieke gebeurtenis en vooral nuttig om een basis te leggen
voor het najaar. Zonder in het rood te gaan en bij wijze van spreken één van zijn
eerste 30’rs vinkte hij de marathon toch af in 3u12’25”.
Gelukkig zijn er geen gele kaarten aan onze VAC-atleten uitgedeeld om anderen te
hazen.
De 10km (zondag):
Karlien had de pech dat ze zondag had uitgekozen om haar wedstrijd te lopen. Ze
twijfelde woensdag nog voor een switch naar de halve marathon maar uiteindelijk
bleef ze de 10 verkiezen, doch voor haar geen ideale weersomstandigheden. In 40’45”
kwam ze over de meet, en ook hier een 6-tal plaatsen te kort om bij de top-25 te
geraken.
Dikke proficiat voor jullie sterke prestaties en doorzettingsvermogen op het moeilijke
parcours (de halve marathon en de 10km had immers de Keizersberg) en impact van de
zon en warme temperaturen zaterdag!!!
Dikke merci aan de vele VAC-supporters
Naast de lopers uit de groep van Marc, zagen we ook de volgende VAC atleten aan de eindstreep:
10km
Senne Backx 32’31”
Daan Verhaegen 33’59”
Louis De Cubber 39’18”
Thigo Verhoeven 49’41”
21km
Erik Schroven 1u 23’23”
Lucas Moray 1u 23’55”
Ine Schaerlaeken 2u00’16”
Lisa Schaerlaeken 2u10’07”
42km
Rob Scheerlinck 2u 25’04”
Tim Van Hamme 2u36’06”
Lisa Vancampenhout 4u13’43”
Comments are closed.