Na de 1e deelname in 2 e afdeling vorig jaar via onze eigen VAC-organisatie en met de besproken 5 e
plaats in 2B als resultaat mochten we deze keer aantreden in 2A samen met 11 andere ploegen.
Enkel stadsgenoot SPVI mocht ook de overstap maken naar de nieuwe ploegen uit ‘de Vlaanders’.
Naast het organiserende FLAC zaten ook de West-Vlaamse ploegen AVR, OB, ACB, AZW en AVMO en
de Oost-Vlaaamse ploegen RCG, STAX, ACG, VOLH in de reeks. Een nieuwe uitdaging wenkte.
De coach had naar behoren zijn berekeningen op punt gesteld met alle gegevens die op atletiek.nu
terug te vinden waren over de deelnemende atlete(n)(s) en had reeds een 1 e voorspelling van alle
ploegen en disciplines in een Excel uitgestald. Doch…net als vorig jaar moet alles nog gelopen,
gesmeten of gesprongen worden. De voorspelling was dat de twee eerste plaatsen door FLAC en
STAX zouden ingenomen worden en de top-3 zouden bekampt worden met AVR, VOLH en AZW. ACB
en AVMO zouden degraderen.
Ons team, en de weg er naartoe ! Voor het speerwerpen kon Kelly zich deze keer wel vrijmaken en
enkele ‘looppas’-trainingen onder begeleiding van Stéphane leverde voor haar op zo’n snelle
inwerkperiode nog niet het gewenste resultaat op. Uit stand dan maar! Dat gaf al goede hoop.
Voor het verspringen en de 100m konden we deze keer Charlotte (dochter van onze voorzitter)
aanspreken en de inlooppassen voor het verspringen waren toch na 9 jaar wat verleerd. Robin
inschakelen in combinatie met haar drukke agenda was de boodschap maar dat lukte uiteindelijk pas
de woensdag voor de interclub zelf. De aanloop werd gefinetuned maar van sprongen kwam niets
van in huis. Door de enkellast na de sprongen van enkele weken terug werd de sprong dus tot op de
IC zelf gehouden…dus meten is weten kwam hier al niet meer ter sprake.
Haar 100m hadden we ook al wel eens geoefend, zonder spikes. De aflossing werd eveneens dan op
diezelfde avond even geoefend met Karlien, Heidi en Eva.
Voor de 400m hadden zowel Jens als Willem afgezegd wegens geplande vakantie – de interclub werd
dit jaar 2 weken later gehouden dan de vorige 2 jaren – en werd Arnaud als slachtoffer en would-be
400m loper van dienst gevraagd. Na de blessure in de opwarming vorig jaar geraakte hij hopelijk deze
keer wel aan de start. Menige vraag kwam er weken voordien waarom Arnaud op de zachte met
schors gevulde Finse piste aan het knallen was…daarom dus, sparen van de spieren.
Twee weken vooraf kwam de coach nog op kousenvoeten naar Arnaud gestapt met de vraag of hij
ook nog het kogelstoten voor zijn rekening wou nemen omdat Joris R de overstap van darts naar
MTB niet goed verteerd had en in een MTB-val zijn werpschouder zwaar blesseerde. Op Arnaud kan
je rekenen en onder toeziend oog van Pascale oefende hij zijn worpen nog enkele keren. Komt goed.
Nieuw dit jaar was Stijn. De broer van Saskia uit onze groep wou nog wel eens zijn hoogspringskills
van onder het stof halen maar dan moest zijn rug wel meewerken. In mei was dat al niet het geval.
Het oefenen van de aanloop en een enkele sprong in ‘schaar’ leverde toch al een bemoedigde hoogte
op.
Het verspringen liet Stijn aan zich voorbijgaan en werd de vraag terug aan Stéphane gesteld, onze
allround-man van de atletiek. Na een blessure vorige winter én nog een actieve polstokspringdag de
dag voor de Interclub gaf hij al mee dat we niet méér moesten rekenen dan 4m20-4m30. Op zijn
bediscussieerde 4m91 van vorig jaar moesten we alvast niet meer rekenen, zoveel was duidelijk.
We zijn nog niet aan het einde van het hobbelige voorbereidingsparcours. Erik Schroven wou zoals
vorig jaar enthousiast de 1500m lopen ware het niet dat in de week voor de Interclub hij moest
gehospitaliseerd worden wegens nierstenen en tegen zondag was dit geen optie om te lopen.
Vervanger Hamich werd dan maar van de reservebank gehaald om naast de 4×400 ook de 1500 te
lopen. Hamich, vrolijk als altijd maar deze keer iets minder kwam nog even melden dat hij toch een
beetje met een geblokkeerde rug zat sinds de wedstrijd van de Elewijtse halve. Dat voorspelde niet
veel goeds.

Voor het speerwerpen en discus konden we zoals in 2023 opnieuw Tom inschakelen. Met wat
oefenen kwam dat wel goed sprak hij met vertrouwen uit.
Eva vroeg nog tijdens de week vooraf of ze de 200m écht moest lopen omdat ze er niet op
voorbereid was, maar gezien de invulling van Charlotte en de andere atletes was er geen alternatief
en moest ze net als vorig jaar een half uur na de 800m terug aan de bak voor de 200m.
Zo waren de posities ingevuld en kwamen dus ook Karlien, Heidi, Sofie, Lucas, Wim en Danny in de
arena. De 4×400 had nog wel wat positiewissels door het uitvallen van Erik.
Hieronder het verhaal van een zonnige namiddag vol spanning!
Charlotte, Kelly en Arnaud beten de spits af en VAC geraakte gestart met geldige prestaties. Charlotte
kwam uit op een mooie 4m39 en kon de 1 e overwinning voor VAC binnenrijven. Door de tegenwind
werd het speerwerpen uitgedaagd en Kelly kon de speer als 8 e iets minder ver werpen dan op
training maar het was toch een mooie worp van 17m40. Arnaud kon met 8m37 een onverwachte 7 e
plaats in de wacht slepen. Mooi meegenomen!
Charlotte, die gezien het tijdschema slechts met 3 sprongen moest tevreden stellen (meer was niet
nodig), liet in de 2 e reeks met 4,7m/s tegenwind 15”17 noteren. In de 1 e reeks (-2,8m/s) liepen er zo
nog 3 sneller dan haar.
Danny liep in 14”02 zijn 100 en liet nog 3 jongere masters achter zich. Ondertussen was Stijn met het
hoogspringen gestart maar na een geslaagde poging op 1m40 kwam zijn kuit protesteren. Na 2
pogingen moest hij de strijd staken, jammer.
Daarna kwam Eva was aan zet in de 800m. Er werd opgedragen om er een ‘hold-on-your-horses’-run
van te maken gezien ze een half uur later ook de 200m voor haar rekening moest nemen. De
concurrentie was dit jaar niet min. Vooral STAX had al scherpe tijden in het seizoen laten noteren, en
AVR was ook niet te onderschatten. Na een eerste ‘trage’ 500m nam ze zoals 2 jaar terug de kop op
300m voor het einde. De snelheid ging fors de hoogte in en enkel de vernoemde clubs konden mee,
maar moesten toch het onderspit delven. Een 2 overwinning was binnen na een schitterende rush.
Tom smeet ondertussen zijn speer zoals 2 jaar terug over de 36m en haalde een 4 e plaats.
Daarna kwam het 1500m-duo in actie. Karlien liet zich in een groep meedrijven maar kon in de
beslissende fase de tegenstand niet meer verrassen en eindigde op een 7 e plaats. Hamich streed met
zijn rugprobleem voor wat hij waard was en haalde toch nog 3 punten binnen.
Eva mocht zich klaarmaken voor de halve ronde. In tegenstelling met de 800m was het nu de atlete
van STAX die als 1 e over de finish kwam. Eva nam met ruime voorsprong in 28”98 de 11 punten in
ontvangst. De rest stond niet op de foto met 3” of meer achterstand. De zware verzuring van de 2
wedstrijden op korte tijd speelden Eva parten na de finish. Dat komt straks terug.
Ondertussen was de volgende proef met Stéphane (verspringen) en Sofie (kogel) van start gegaan.
Stéphane liet al bij zijn 1 e ‘kamikaze’-sprong een verbluffende 5m14 optekenen, eventjes een meter
verder dan vooraf gemeld en tussen de beteren die 5m sprongen. Hij verbeterde die nog naar 5m23
en hiermee konden we 8 punten toevoegen aan ons totaal. Sofie kon zich na de zwangerschap
opnieuw eens bewijzen in de kogelcirkel en met een mooie 8m16 en 4 e plaats. Arnaud nam de 400m
en kon sowieso een PR lopen. Na 300m kwam hij nog mooi uit de bocht en na een duel met Jeroen
Götzen van SPVI kwam een volledig verzuurde Arnaud binnen in 1’00”69, zelfs nog beter dan Jens het
jaar voordien maar spijtig dat hij niet onder de minuut kon duiken.
Tom smeet de discus 27m8 ver, ook dit was ingecalculeerd. Dan kwam Heidi aan de bak op de
3000m. De tegenstand was niet min met VOLH, AVR en ACB en naar gelang de wedstrijd vorderde
kreeg Heidi het toch moeilijker. Ze kon een mooie 5 e plaats verzilveren maar was volledig ‘op’ zoals
we dat van haar kennen. Wim mocht daarna aan zijn 3000m beginnen en met de ervaring van vorig
jaar indachtig en zijn achillespezen te vriend te houden, liep hij een tactische reeks en liet hij zijn
tegenstander ter plaatse op 200m van de finish.
Lucas mocht opnieuw de 5000m lopen met gevestigde waarden zoals Casteele, Vanhonacker, De
Vulder, Van Den Brulle en Fincioen en meer van een 8 e plaats konden we hier niet vragen.
Sofie kon sinds lang nog eens in de discuskooi en hoopte om niet zoals vorig jaar met 2 ongeldige pogingen te starten. Starten met een 31’r en iets later naar 32m09 bracht ons naar een 3 e
overwinning voor VAC.
Wat er dan nog restte waren de aflossingen.
Wat wisten we van de tussenstand? We stonden waar we hoorden te staan, op een 4 e plaats. Dit
kwam vooral door het sterke presteren van VOLH die het STAX en FLAC zeer moeilijk maakten en op
voorlopig op de 2 e plaats stonden. Met onze afslossingsploegen konden we zeker niet meer
meestrijden met het podium, zoveel was zeker.
Ondertussen moest de mannenaflossing eerst starten omdat er 2 atletes van het discuswerpen ook
gepland waren voor de 4×100 dames.
Het onuitgegeven herenkwartet bestond uit Danny, Hamich, Lucas en Chinese vrijwilliger Stéphane.
Vooraf bleek immers dat we toch maar voor 1 punt konden gaan in deze discipline wat het voor hem
iets makkelijker maakte om van de reservebank te komen. Zoals verwacht konden we hier geen
brokken maken en zat er zelfs een diskwalificatie aan te komen omdat enerzijds we niet correct rond
de kegeltjes liepen en blijkbaar was er in de aflossingszone ook een fout gebeurd. Volgend jaar eens
beter op trainen denkt de coach dan.
Het dameskwartet was anders samengesteld dan vorig jaren. Omdat Eva met verzuurde hamstrings
echt niet meer kon lopen en we nog 15 minuten hadden om de ploegsamenstelling te wijzigen,
vroegen we Kelly of ze het zag zitten om van de reservebank te komen. Ze zou dan starten zodat ze
enkel de stok moest doorgeven aan Karlien, en dat werd nog even geoefend vooraf. Heidi zou als 3 e
de stok doorgeven aan Charlotte die de klus mocht afmaken. Kelly geraakte op ’t laatste nippertje in
de zone van Karlien door de zware verzuring en uiteindelijk ook krampen in de hamstrings en Karlien,
Heidi en Charlotte sprokkelden in 1’05”11 nog 3 punten bijeen.
De wedstrijden waren gedaan…het totaalklassement werd opgemaakt…
Volgens de puntentelling werd FLAC afgetekend kampioen met 190 punten en namen de sterke
afslossingsploegen van STAX Merelbeke(2x winst) nog de maat van VOLH Stekene (170,5 vs 169).
Ook door de afslossingen deed AVR (150) nog haasje-over met ons en eindigden we net als vorig jaar
op een 5 e plaats met 145 punten.
Racing Gent werd 6 e (138,5), AZW Zwevegem 7 e (138), SPVI 8 e (137), AC Geraardsbergen 9 e (127), OB
Brugge 10 e (127), en degradanten ACB Beernem 11 e (104) en AV Molenland 12 e (61).
Bovendien wil ik hier nog de prestatie van de volledige vrouwenploeg in de picture zetten. Ze
slaagden er in om de nummer 1 te worden van de 12 deelnemers. Met 90 punten wonnen voor AVR
(83), FLAC (80), VOLH (80) en STAX (75) dankzij de schitterende prestaties van Eva, Sofie, Charlotte,
Heidi, Karlien en Kelly en namen ze zo ruimschoots de maat van de concurrentie!
Als afsluiter nog een woord van dank voor alle deelnemers die zich weer ongelofelijk gegeven
hebben. Ook de supporters danken we die mee naar Wervik reisden om deze dag weer onvergetelijk
maakten!
PS: enkele leerpuntjes die de coach ter harte zal nemen naar volgend jaar zijn genoteerd en zullen
rond Nieuwjaar opgepikt worden.
Op naar 2026 voor weer een memorabele dag…vol spanning?